Nawigacja

Małgorzata Czulewicz

 

NAWIGACJA W KAŻDĄ POGODĘ LINK DLA NAUCZYCIELI  DO UZUPEŁNIENIA ANKIETY:

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScIDyJdonSeRqkjvbomAWWocKUHUQ21lvEfJ5PxcW4hzWywjA/viewform?usp=pp_url&entry.1456418120=NWKP3-414

 

 

............................................................................

Prywatność, bezpieczeństwo danych i media społecznościowe – co warto wiedzieć?

Zapraszam serdecznie do zapoznania sie z informacjami z obszaru cyberbezpieczeństwa

cyber-edu-02-prywatnosc-danych_20230615_(1).pdf

...............................................................................................................................................................................

Instytucje oferujące pomoc psychologiczno-pedagogiczną dla uczniów, rodziców i nauczycieli

DIAGNOZA W ZAKRESIE TRUDNOŚCI SZKOLNYCH:

(np. dysleksja, dysgrafia, dysortografia, problemy z koncentracją):

- Powiatowa Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Białymstoku, ul. Słonimska 15/1, 15-028 Białystok. Telefon: 85 741 62 35

DIAGNOZA W ZAKRESIE ZABURZEŃ ZE SPEKTRUM AUTYZMU:

- CENTRUM AXON. Mentor. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna

https://axoncem.pl/kontakt-poradnie/

ul. Antoniukowska 11, Białystok. Telefon: 85 743 88 63, 518 499 008

- NIEPUBLICZNA PORADNIA PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA „ROZWIŃ SKRZYDŁA”

Rejestracja główna: ul. Upalna 36, 15-688 Białystok. Telefon: 884 01 01 18

e-mail: poradniarozwinskrzydla@gmail.com

Rejestracja do rehabilitacji: ul. Kaczorowskiego 7 lok U33, 15-375 Białystok

INSTYTUCJE I OŚRODKI OFERUJĄCE POMOC W ZAKRESIE ZDROWIA PSYCHICZNEGO (Białystok):

1. ETAP Ośrodek Profilaktyki i Terapii dla Młodzieży i Dorosłych, Białystok: https://stowarzyszeniedroga.pl/etap/

2. Eureka, Ośrodek Psychiatrii i Psychoterapii Dzieci i Młodzieży, Białystok: https://eurekapsychiatria.pl/

3. EZRA UKSW sp. z o.o, Generała Władysława Sikorskiego 6a, Białystok.  Telefon: 576 480 777

4. Ośrodek Psychoterapii POMOCNI, ul. W. Szymborskiej 2, Białystok. Telefon: 791 261 17

5. Q MEDICA sp. z o.o, ul. Jerzego Waszyngtona 30/1U, Białystok. Telefon: 85-679 51 01

6. Oddział Dzienny Psychiatryczny Uniwersyteckiego Dziecięcego Szpitala Klinicznego im. L. Zamenhofa,  Jerzego Waszyngtona 17, Białystok, Telefon: +48 85 74 50 788

7. Szpitalny Oddział Ratunkowy/ Centralna Izba Przyjęć przy DSK SOR: +48 85 7450 747, przyjęcia planowe:+48 85 7450 758 

WYCHOWANIE,  KOMUNIKACJA (książki):

  1. Marshall Rosenberg, Porozumienie bez przemocy. O języku życia
  2. Jane Nelsen i , Pozytywna Dyscyplina dla nastolatków
  3. Jane Nelsen, Pozytywna Dyscyplina w klasie
  4. Stahl Stefanie, Odkryj swoje wewnętrzne dziecko. Klucz do rozwiązania (prawie) wszystkich problemów
  5. John Bradshaw, Powrót do swego wewnętrznego domu
  6. Adele Faber, Elaine Mazlish, Wyzwoleni rodzice, wyzwolone dzieci. Twoja droga do szczęśliwej rodziny
  7. Kozak Agnieszka Wasilewski Jacek, Uwięzieni w słowach rodziców. Jak uwolnić się od zaklęć, które rzucono na nas w dzieciństwie
  8. Bailey Anna Ciarrochi Joseph Hayes Louise, W pułapce myśli - dla nastolatków. Jak skutecznie poradzić sobie z depresją, stresem i lękiem.

POMOCNE STRONY INTERNETOWE I TELEFONY ZAUFANIA:

- Dziecięcy Telefon Zaufania  Rzecznika Praw Dziecka: 800 12 12 12

- Antydepresyjny Telefon Zaufania Fundacji ITAKA: 22 484 88 01

- Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży: 116 111

- Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”: 800 12 00 02

- Całodobowa, bezpłatna, ogólnopolska infolinia dla dzieci, młodzieży, rodziców oraz nauczycieli:

800 080 222

 

..................................................................................................................................................................................................

 

..................................................................................................................................................................................................

 

NAWIGACJA W KAŻDĄ POGODĘ 

Drodzy Rodzice,

nasza szkoła realizuje ogólnopolską inicjatywę profilaktyczną pt. „Nawigacja w każdą pogodę”. Uczestniczą w niej uczniowie klas 5-8 wraz z nauczycielami i rodzicami. W celu zapoznania Państwa z założeniami programu przesyłam prezentację multimedialną pt. „Prezentacja do spotkania informacyjnego dla rodziców”.

Po zapoznaniu się prezentacją bardzo proszę Państwa o uzupełnienie ANKIETY, do której link umieszczony jest poniżej:

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScL_tM2YqZ-iLXrAPGxRf_soNT5NFLBY91v585d3U_ioqderQ/viewform?usp=pp_url&entry.362930357=NWKP3-414

WAŻNE! ABY UZUPEŁNIĆ ANKIETĘ KONIECZNIE NALEŻY SKOPIOWAĆ PONIŻSZY LINK I OTWORZYĆ ANKIETĘ W NOWYM OKNIE, INACZEJ NIE BĘDZIE MOŻNA DOKONAĆ DIAGNOZY SYTUCJI WYCHOWAWCZO- PROFILAKTYCZNEJ W SZKOLE.

 

Ankietę będzie można uzupełnić do 13 grudnia 2023 roku do godziny 8.00.

Dziękuję! 

 Małgorzata Czulewicz

1a._Prezentacja_do_spotkania_informacyjnego_dla_rodzicow.pdf

....................................................................................................................................................................................................

Jak wspierać dziecko i nastolatka w trudnych chwilach?

W trudnych chwilach wszyscy potrzebujemy wsparcia osób nam najbliższych. W sposób szczególny tego wsparcia potrzebują dzieci i młodzież, którzy zazwyczaj nie umieją jeszcze skutecznie poradzić sobie z trudną sytuacją i ze swoimi emocjami. Nie zawsze jednak rodzice wiedzą, jak takiej pomocy udzielić, a nawet mają kłopot z rozpoznaniem, kiedy dziecko jej potrzebuje. Nam dorosłym wydaje się czasem, że dzieciństwo to wiek beztroski. Problemy? Jakie problemy mogą mieć dzieci? Problemy to dopiero my mamy. W rzeczywistości jednak młodzi ludzie stają w obliczu problemów, przykrości i wyzwań mniej lub bardziej typowych dla swojego wieku, z którymi sami mogą sobie nie poradzić.

Wiele problemów dzieci i młodzieży wiąże się z grupą rówieśniczą. Dzieci mogą doświadczać trudności w relacjach z rówieśnikami i przykrości z ich strony. Problemem budzącym silne emocje mogą być typowe między dziećmi nieporozumienia, konflikty czy złośliwości i zdarzenia poważniejsze – jak przemoc psychiczna lub fizyczna, dyskryminacja czy wykluczenie z grupy. Dzieci i młodzież mogą też przeżywać trudne chwile związane z ich życiem osobistym i rodzinnym, np. z ciężką chorobą lub śmiercią bliskiej osoby lub zwierzęcia, rozstaniem z sympatią lub rozpadem przyjaźni, własną ciężką chorobą, poczuciem winy przeżywanym z powodu przypadkowego lub celowego działania, w którego efekcie ktoś doznał krzywdy. Trudne sytuacje mogą być jednak także bardziej zwyczajne i nie tak oczywiste. Nierzadko z perspektywy dorosłego są one łatwe do rozwiązania, podczas gdy dla dziecka stanowią poważny problem. U wielu młodych ludzi pojawiają się także problemy w obszarze edukacyjnym
(nieradzenie sobie z nauką bądź taż dążenie do tego, aby za wszelką cenę mieć najlepsze stopnie). Dorośli często mają trudność z rozpoznaniem sytuacji, w których dziecko potrzebuje wsparcia.  Objawy przeżywanych przez dzieci problemów, stresu, napięcia, smutku czy lęku są zwykle najłatwiejsze do zaobserwowania u młodszych dzieci, ponieważ rzadziej próbują one coś ukryć. Młodzież stara się nie dać niczego po sobie poznać – z różnych powodów. Mogą czuć się winne (nawet gdy to one są poszkodowane), wstydzić się, nie chcieć martwić rodziców lub obawiać się ich reakcji. Mimo to mogą wysyłać sygnały sugerujące, że w ich życiu dzieje się coś niepokojącego. Wśród nich warto wymienić:

  • fizjologiczne symptomy stresu – częste bóle o niewyjaśnionej etiologii (głowy, brzucha, mięśni), zaburzenia trawienia (biegunki, wymioty), zaburzenia łaknienia i snu, obniżenie odporności organizmu (częste infekcje), przyspieszone bicie serca, suchość w ustach, wzmożone napięcie mięśni,
  • zmiany zachowania – apatia, senność, wycofywanie się, milczenie, płaczliwość, lub przeciwnie – drażliwość, wybuchowość, zachowania agresywne,
  • spadek nastroju, smutek – np. dziecka nie bawi i nie interesuje coś, co dotąd wywoływało pozytywną reakcję,
  • unikanie tematów, które do tej pory były dla dziecka ważne – np. związanych ze szkołą czy rówieśnikami (tematy te mogą dotyczyć trudności dziecka),
  • zaniedbywanie obowiązków i dotychczasowych zainteresowań,
  • niechęć do spotkań z rówieśnikami,
  • odmowa chodzenia do szkoły,
  • moczenie nocne.

Co zrobić należy zrobić, by dziecko chciało rozmawiać? Pamiętajmy, że jeśli chcemy, aby dziecko szczerze mówiło nam o swoich problemach i nie próbowało ich ukryć, powinniśmy jasno dać mu do zrozumienia, że może i powinno tak zrobić. To, na ile chętnie dziecko otwiera się przed rodzicami, zależy nie tylko od jego charakteru (niektóre dzieci są bardziej skryte od innych), ale zwłaszcza od relacji rodzica z dzieckiem, sposobu, w jaki jest ono przez nich traktowane na co dzień. Jeśli rodzice często z nim rozmawiają, potrafią słuchać, mają dla niego czas, nie są skorzy do wyciągania pochopnych wniosków ani formułowania krytycznych ocen, a zarazem dają mu odczuć, że szanują i rozumieją jego uczucia – wówczas szansa, że dziecko zwierzy się im w trudnej chwili, jest duża. Powie ono rodzicom o swoich problemach, jeśli czuje, że naprawdę ich interesują i że spotka się ono ze zrozumieniem, życzliwością i miłością rodzica. Czasem zdarza się, że dzieci, nim zwrócą się z jakimś problemem do rodziców, „badają grunt”. Zadają pytania ogólne i pozornie niezwiązane z ich sytuacją (np. „Czy jak ktoś niechcący kogoś skrzywdzi, to jest jego wina?”, „Czy jak ty byłeś w szkole, to ktoś cię kiedyś pobił?”) lub przedstawiają swój problem jako dotyczący kogoś innego (np. „Wiesz, w naszej szkole jest dziewczyna, której nikt nie lubi…”). Od tego, jaka będzie odpowiedź rodzica i czy w ogóle okaże on zainteresowanie, może zależeć, czy dziecko się zwierzy. Rodzice powinni więc zachować czujność, kiedy dziecko w jakikolwiek sposób porusza tematy dotyczące problemów osób w jego wieku – nie należy go wówczas ignorować; warto pamiętać, że w pytaniu może kryć się drugie dno. Jeśli na zadane wcześniej przez dziecko pytania rodzice odpowiedzą np. „A co to znaczy «niechcący»? Jeśli komuś wyrządzamy krzywdę, to zawsze jest nasza wina!”, „Mnie? Ależ skąd, wszyscy mnie szanowali, umiałem sobie radzić”, „Nikt jej nie lubi? Co jest z nią nie tak?”, prawdopodobieństwo, że dziecko się zwierzy, będzie niewielkie, bo już czuje się ocenione (tutaj jako winne, niezaradne i nieszanowane lub „dziwne” – skoro „coś jest z nimi nie tak”). Podczas rozmowy z dzieckiem należy zachować spokój i nie należy dać się ponosić emocjom, bo dziecko pomyśli, że zdenerwowało rodzica, i się wycofa. Rodzice powinni zadać dziecku pytanie, które zachęci je do szczegółowego opisu sytuacji, zanim ustosunkują się do tematu, np. „Hmm, trudno powiedzieć, bo sytuacje w życiu są bardzo różne. Możesz opowiedzieć mi o tym coś więcej?”, „Czy ktoś mnie kiedyś pobił? Wiesz, w szkole mogą się nam przytrafić różne nieprzyjemne sytuacje. Czy pytasz o to w związku z czymś, co wydarzyło się w szkole?”, „Dziewczyna, której nikt nie lubi? Gdyby tak faktycznie było, pewnie byłoby jej bardzo smutno, ale czy na pewno nikt jej nie lubi? Możesz opowiedzieć o niej coś więcej?”. Jeśli  rodzic obserwuje niepokojące sygnały u dziecka, powinien sam niezwłocznie zainicjować rozmowę. Należy wybrać odpowiedni moment, nie odrywać dziecka od odrabiania lekcji czy od innego zajęcia, np. oglądania filmu; najlepiej, jeśli dziecko jest wypoczęte, najedzone i nigdzie się nie spieszy. Zaczynając rozmowę, rodzic może upewnić się, czy dziecko ma na nią czas („Hej, masz teraz chwilkę dla mnie?”), a następnie zadać pytanie o sytuację, wychodząc od opisu konkretnych rzeczy, które zwróciły jego uwagę, np. „Zauważyłam, że ostatnio wydajesz się smutna, niewiele mówisz i trzymasz się z boku. Pomyślałam, że coś cię trapi. Powiesz mi, co to takiego?”, „Ostatnio rzadko spotykasz się z Kubą i w ogóle o nim nie mówisz. Czy coś się wydarzyło?”, „Ostatnio często chorujesz i często coś cię boli. Może wydarzyło się coś, co cię zdenerwowało, albo spotkała cię jakaś przykrość?”. Rodzic powinien dać dziecku czas na odpowiedź i nie naciskać. Jeśli pociecha milczy, zachęcić ją („Naprawdę chętnie cię wysłucham, jeśli masz jakiś kłopot, razem na pewno coś wymyślimy”), ale jeśli i to nie pomoże, nie nalegać, tylko wyrazić gotowość rozmowy w innym terminie („Dobrze, rozumiem, że nie chcesz teraz o tym rozmawiać, ale jeśli zmienisz zdanie, zawsze możesz do mnie przyjść. Chętnie cię wysłucham i na pewno ci pomogę. W końcu od tego są rodzice”). Jeżeli jednak mimo to dziecko nie zdecyduje się zwrócić do rodzica, powinien on ponowić próbę rozmowy, wyjaśniając, że miał nadzieję, iż dziecko samo powie mu, co się wydarzyło, ale skoro nie mówi, to się o nie martwi i bardzo chciałby wiedzieć, co je trapi. Podczas rozmowy rodzic powinien:

  • oderwać się od innych zajęć i skupić swoją uwagę na dziecku,
  • porozmawiać z dzieckiem w zacisznym miejscu, w cztery oczy,
  • okazywać dziecku bezwarunkową miłość, akceptację, troskę i życzliwość,
  • nie okazywać przesadnych emocji (nie dramatyzować) – zachowanie emocjonalnej równowagi przez rodzica daje dziecku poczucie bezpieczeństwa; widzi ono w rodzicu kogoś, kto jest w stanie poradzić sobie z problemem i wesprzeć je,
  • odpowiadać na potrzeby dziecka związane z bliskością – przytulić, jeśli ono tego chce, ale nie nakłaniać go do bliskości, jeśli nie ma ochoty; w razie wątpliwości najlepiej po prostu zapytać („Czuję, że jest ci trudno, chcesz się do mnie przytulić?”),
  • uważać na słowa – zwłaszcza w pierwszej fazie rozmowy nie sugerować dziecku złych intencji czy winy, zwłaszcza jeśli jest ono ofiarą (warto zaznaczyć, iż często teza o tym, że ofiary przemocy prowokują sprawców, jest mitem), nie oceniać go, nie zawstydzać, nie umniejszać jego problemu i uczuć, nie traktować z góry; jeśli dziecko faktycznie postąpiło niewłaściwie lub popełniło błąd, rodzic powinien poruszyć ten temat dopiero w drugiej części rozmowy, kiedy już będzie miał pełny obraz sytuacji, nadal jednak nie należy krytykować dziecka czy krzyczeć na nie, ale konstruktywnie krytykować same jego zachowania, wyjaśnić, czemu było to niewłaściwe i jak można w podobnej sytuacji właściwie zachować się następnym razem,
  • w pierwszej fazie rozmowy przede wszystkim słuchać i ewentualnie dopytywać (ale nie wypytywać!) dziecko o niejasne kwestie, powstrzymując się od zadawania pytań sugerujących odpowiedź, wkładania własnych słów w usta dziecka, nadinterpretacji i wyciągania pochopnych wniosków,
  • upewniać się, czy dobrze zrozumiał – poprzez technikę aktywnego słuchania i stosowanie podsumowań oraz parafrazy wypowiedzi dziecka,
  • odzwierciedlać emocje dziecka i okazywać ich akceptację i zrozumienie,
  • dodać mu otuchy, opowiadając o własnych trudnościach z okresu, gdy był w jego wieku, i o tym, jak sobie z nimi poradził (również emocjonalnie),
  • zapewnić dziecko, że mu na nim zależy i zrobi wszystko, aby mu pomóc, że wierzy w jego możliwości (lub w dobre intencje) i że razem dadzą sobie radę, a nawet jeśli dziecko z czymś sobie nie poradzi, to i tak zawsze będzie mogło liczyć na rodzica i będzie przez niego kochane.

W tego typu sytuacjach częstym błędem rodziców jest przedwczesne ucinanie rozmowy lub ignorowanie dziecka. Rodzicom może zdawać się, że temat jest zamknięty, podczas gdy to, co usłyszeli, jest tylko czubkiem góry lodowej. Zanim dorosły zakończy rozmowę, powinien upewnić się, czy dziecko nie ma nic więcej do powiedzenia i czy faktycznie poczuło się lepiej (jeśli tego nie okazuje, prawdopodobnie temat nie został wyczerpany).  Już samo empatyczne i uważne wysłuchanie dziecka jest okazaniem mu wsparcia emocjonalnego, nie wolno więc tego pomijać. Dorośli często starają się skupiać na poszukiwaniu rozwiązań, chcą dziecku doradzić lub wręcz mówią mu, co ma robić – bo sądzą, że jako dorośli to wiedzą. Lepiej jednak się z tym wstrzymać – najpierw porozmawiać o tym, co dziecko czuje i myśli w związku z tą sytuacją, jak ją ocenia, co jest dla niego trudne. Dopiero później wspólnie z dzieckiem mogą poszukać rozwiązania, pamiętając, by go nadmiernie nie wyręczać. Dziecko powinno – w miarę swoich możliwości – brać udział w rozwiązywaniu problemu; dzięki temu nauczy się, jak sobie radzić i odzyska wiarę w siebie. Jeśli kłopoty dziecka dotyczą szkoły, rodzic powinien porozmawiać z wychowawcą i z nim współpracować, dziecku zaś zapewnić relaks, sprawić mu jakąś przyjemność (np. zrobić wspólnie coś fajnego), dbać o dobrą atmosferę w domu. Pomocne będzie też uczenie umiejętności przydatnych w rozwiązywaniu podobnych problemów w przyszłości, np. radzenia sobie z emocjami i stresem czy umiejętności interpersonalnych ułatwiających komunikację, radzenie sobie z zaczepkami czy rozwiązywaniem konfliktów. A jeśli kłopoty dziecka dotyczą nauki – skutecznych metod uczenia się i planowania codziennej pracy. Jeżeli jednak starania nie przynoszą pożądanych rezultatów, rodzic powinien skontaktować się z fachowcem, który powinien wyjaśnić, kiedy i do jakich specjalistów warto się udać, a także gdzie ich szukać. Dla dzieci, a nawet nastolatków w okresie buntu, wsparcie rodziców jest kluczowe, nawet jeśli dziecko tego nie okazuje. Bądźmy uważni na potrzeby i zmiany zachowania swojej pociechy oraz tak budujmy z nią więź, by czuła, że może liczyć na nasze wsparcie. Dzięki temu mamy szansę dowiedzieć się o  trudnościach i zacząć działać, zanim jeszcze pojawią się poważniejsze konsekwencje.

.....................................................................................................................................................................................

„Bieg po zdrowie” - program antytytoniowej edukacji zdrowotnej

 

bieg po zdrowie

 

Uczniowie klasy IV Szkoły Podstawowej w Złotorii biorą udział w programie antytytoniowej edukacji zdrowotnej opracowanym w Głównym Inspektoracie Sanitarnym we współpracy z ekspertami pt. „Bieg po zdrowie”.

Główne cele programu:

  • opóźnienie lub zapobiegnięcie inicjacji tytoniowej wśród dzieci i młodzieży,
  • pokazanie atrakcyjności życia w środowisku wolnym od dymu tytoniowego,
  • zwiększanie wiedzy i umiejętności uczniów na temat zdrowia w kontekście szkodliwości palenia papierosów.

Zajęcia w programie „Bieg po zdrowie” realizowane są przez wychowawcę p. A. Radziszewską ze wsparciem pedagoga szkolnego. Realizacja programu oparta jest na zróżnicowanych metodach aktywizujących, które dostosowano do wieku odbiorców.  Podstawą zajęć jest stymulowanie kreatywności i aktywności. Bohaterami łączącymi treści poszczególnych spotkań jest dwoje uczniów czwartej klasy szkoły podstawowej, Natalia i Kuba. Wydarzenia z ich życia będą tłem poruszanych tematów. Program zrealizowany jest w postaci 6 lekcji tematycznych. Podczas cyklu zajęć dzieci m.in. liczyły koszty jakie generuje palenie papierosów, pracowały przy tworzeniu plakatów informujących o szkodliwości palenia oraz tworzyły komiksy z bohaterami programu. Dzięki zajęciom uczniowie uczą się asertywności w zakresie uzależnień. Program ten jest bardzo pozytywnie odebrany przez uczniów.

....................................................................................................................................................................................

Cyberprzemoc - włącz blokadę na nękanie - poradnik dla rodziców

Drodzy Rodzice!

jesteście Państwo pierwszym i najważniejszym ogniwem przygotowania młodego człowieka do prawidłowego korzystania z dobrodziejstw internetu. Jeśli chcecie dowiedzieć sie więcej o cyberprzemocy i jej konsekwencjach zachęcam do zapoznania sie z lekturą. ___Cyberprzemoc_Wlacz_blokade_na_nekanie________poradnik_dla_rodzicow.pdf

........................................................................................................................................................

Najważniejsza jest profilaktyka

W dniu 30 marca 2023 roku w naszej szkole odbyło się spotkanie uczniów klas szóstej, siódmej i ósmej z przedstawicielami Policji z Posterunku w Choroszczy. Do szkoły przybyli aspirant Robert Modzelewski oraz aspirant Adam Bartnicki, którzy przeprowadzili pogadanki dla uczniów w tematyce bezpieczeństwa i przemocy rówieśniczej. Funkcjonariusze Policji omówili kwestie odpowiedzialności prawnej nieletnich w aspekcie agresji i przemocy wobec rówieśników i pracowników szkoły, przybliżyli zasady postępowania uczniów w szkole i poza nią, ze szczególnym uwzględnieniem funkcjonowania uczniów w środowisku wirtualnym. Przypomnieli uczniom, że w sieci nie są anonimowi i że pod żadnym pozorem nie należy:

- stosować przemocy werbalnej  takiej jak np. przezywanie, ośmieszanie, wulgarne słownictwo, poniżanie, straszenie czy szantażowanie,

- publikować w sieci zdjęć, filmów, informacji o osobach drugich bez ich zgody,

- podszywać się pod jakąś osobę wykorzystując jej konto społecznościowe. 

Uczniowie dowiedzieli się, czym są przemoc i agresja i jak należy postępować, gdy są świadkami takich zdarzeń. Funkcjonariusze przypomnieli o bezwzględnym stosowaniu się do zasad i norm regulujących funkcjonowanie uczniów w szkole, omówili zjawisko demoralizacji. Uczniowie z zaciekawieniem wysłuchali słów prelegentów, zadawali pytania, na które funkcjonariusze udzielili wyczerpujących odpowiedzi.

Mamy nadzieję, że fachowe omówienie tematyki przez specjalistów w dużym stopniu przyczyni się do wzrostu świadomości młodzieży w zakresie szeroko pojętych konsekwencji wynikających z przemocy rówieśniczej i innych niewłaściwych zachowań.

Pogadanka profilaktyczna to swoistego rodzaju lekcja prawa, która jak sądzimy pozytywnie wpłynie na zachowanie naszych uczniów w szkole i poza nią.

Zajęcia z przedstawicielami Policji były jednym z wielu działań realizowanych w ramach programu wychowawczo-profilaktycznego szkoły.

Serdecznie dziękujemy przedstawicielom Policji aspirantowi Robertowi Modzelewskiemu oraz aspirantowi Adamowi Bartnickiemu za wizytę w naszej szkole.

Spotkanie zorganizowała pedagog szkolna Małgorzata Czulewicz.

 

 

.........................................................................................................................................................................................

Poradnik skutecznej nauki

Nie ma co się oszukiwać - nauka to praca. Mimo to nie musi być karą czy męką. Nauka może być przyjemna, jeśli tylko będzie przynosiła efekty. A więc, jak się uczyć, aby się nauczyć?

  1. Ćwicz pamięć i koncentrację uwagi wykorzystując takie techniki jak metodę pierwszych liter, akronimy, rymowanki, rebusy, krzyżówki, gry planszowe, mapy pamięci, skojarzenia.

Pamiętaj, że aktywne powtórki są kluczem do trwałego zapamiętania materiału.

Jak dowiodły eksperymenty Ebbinghaus’a człowiek po godzinie zapomina 56 % przestudiowanego materiału. Jednak po dalszych dziewięciu godzinach jego stan wiedzy obniża się o zaledwie 8 %, czyli po jednym dniu pozostaje tylko 33 % przestudiowanej wiedzy. Co zrobić? POWTARZAĆ, ALE Z GŁOWĄ:

I powtórka - 15 minutowa powinna odbyć się tego samego dnia.

II powtórka – 10 minutowa – dnia następnego.

III powtórka – 5 minutowa – po 24 godzinach.

Kolejne powtórki – 2-3 minutowe przez kolejne 3-4 dni.

  1. Miejsce, w którym się uczysz, ma znaczenie. Musi być odpowiednio przygotowane i  doświetlone. Jednak od tego gdzie się uczysz (przy biurku, na kanapie, na podłodze) ważniejsze jest to, byś zawsze uczył się w tym samym miejscu. Wyrobisz wówczas sobie bezwarunkowy odruch i automatycznie to miejsce będzie ci się kojarzyło z uczeniem.
  2. Pomóż mózgowi działać szybciej i lepiej. Zadbaj o przewietrzenie pomieszczenia, bowiem niedotleniony mózg pracuje znacznie gorzej, zawsze zjedz śniadanie, najlepiej bogate w węglowodany. Wyjście do szkoły bez śniadania grozi złą oceną. Naukowo udowodniono, że węglowodany powodują wytwarzanie przez mózg serotoniny, która uaktywnia układ obrony przeciwstresowej. Pij dużo wody niegazowanej bogatej w magnez.
  3. Poznaj siebie i swój sensoryczny typ uczenia się. Sprawdź, czy jesteś słuchowcem, wzrokowcem, kinestetykiem czy dotykowcem, bo każda z tych osób uczy się efektywnie w inny sposób. W tej kwestii chętnie pomoże ci twój szkolny pedagog.
  4. Pamiętaj, że to co myślisz o sobie i jak bardzo wierzysz w swój sukces, decyduje o tym, jakim jesteś uczniem. Dobry nastrój zwiększa efektywność naszego umysłu, poprawia umiejętność myślenia i analizowania.
  5. Energia na popołudniową naukę nie przychodzi z kosmosu. Znajdziesz ją w sobie, jeśli tylko dobrze się wyśpisz i zjesz.
  6. Ważna umiejętność – organizacja swojego czasu. Wszystkie zajęcia i aktywności warto planować, biorąc pod uwagę to, że czas trzeba mieć nie tylko na szkołę i zajęcia dodatkowe, ale także na zwyczajny odpoczynek. Chwile całkowitego luzu są niezbędne dla zdrowia psychicznego, ale pamiętaj, że żadna przesada nie jest dobra.

I na koniec może warto skorzystać ze wskazówek zamieszczonych w internecie:

https://www.youtube.com/watch?v=ezKMqEVxZaM

https://www.youtube.com/watch?v=hPGgQkg6kxs

https://www.youtube.com/watch?v=rl1ZFS2N35Q&list=RDLVhPGgQkg6kxs&index=3

 

 

..................................................................................................................................................................................................

WYKAZ INSTYTUCJI I TELEFONÓW UDZIELAJĄCYCH WSPARCIA ORAZ POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ I WYCHOWAWCZEJ

Nazwa jednostki

Zakres poradnictwa i pomocy

Powiatowa Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Białymstoku

 

ul. Słonimska 15/1 15-028 Białystok

 

tel. 85 741 62 35

e-mail: kontakt@pppp.bialystok.pl

Prowadzi:

· diagnozę przyczyn i trudności w nauce, trudności w zachowaniu;

· diagnozę i wsparcie dzieci i młodzieży szczególnie uzdolnionej;

· realizuje programy profilaktyczne;

· poradnictwo zawodowe;

· mediacje i interwencje kryzysowe;

· zajęcia o charakterze korekcyjnym; indywidualną terapię psychologiczną uczniów, terapię rodzin, terapię pedagogiczną i logopedyczną, treningi umiejętności wychowawczych dla rodziców i nauczycieli;

· wydawanie orzeczeń i opinii związanych z edukacją;

· pomoc rodzicom i nauczycielom w pełnieniu funkcji wychowawczych;

 · warsztaty i zajęcia na terenie poradni i w szkołach.

Poradnia Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży Samodzielny Publiczny Dziecięcy Szpital Kliniczny

ul. Waszyngtona 17 15-274 Białystok

tel. 85 745 05 00

Prowadzi:

· diagnozę i terapię dzieci i młodzieży z zaburzeniami emocjonalnymi i psychicznymi.

Ośrodek Psychiatrii i Psychoterapii Dzieci i Młodzieży „Eureka”

ul. Wesoła 17/1 15-307 Białystok

tel. 85 74 22788, 533544633 email: recepcja@eurekapsychiatria.pl

Zajmuje się:

· diagnostyką i leczeniem zaburzeń psychicznych i emocjonalnych wieku rozwojowego;

· diagnostyką psychiatryczną i psychologiczną oraz różne oddziaływania terapeutyczne w tym: psychoterapię indywidualną, rodzinną, grupową, warsztaty dla rodziców, porady psychologiczne.

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Białymstoku

ul. Słonimska 15/1 15-028 Białystok

(85) 732 17 72 (85) 732 27 40 e-mail: pcpr.st.bialystok@wrota podlasia.pl

Zajmuje się:

 · pomocą społeczną;

· wspieraniem rodziny i pieczy zastępczej;

· polityką prorodzinną;

· wspieraniem osób niepełnosprawnych.

Miejsko Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Choroszczy

Dominikańska 2, 16-070 Choroszcz

Tel. 85 719 10 12

 

Zajmuje się:

· rozpoznawaniem i zaspakajaniem niezbędnych potrzeb życiowych osób i rodzin;

· poradnictwem socjalnym;

· przeciwdziałaniem przemocy domowej.

Komenda Miejska Policji w Białymstoku

ul. Gen. J. Bema 4 15-369 Białystok

tel.: 85 745-59-97; 47 7112473 fax.: 47 7113441 e-mail: kmp@bialystok.bk.policja.gov.pl

Zajmuje się:

· bezpieczeństwem i porządkiem;

· zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości;

 · interwencją w sprawach nieletnich.

Posterunek Policji w Choroszczy

 Lipowa 2, 16-070 Choroszcz

Tel. 47 712 82 12

Zajmuje się:

· bezpieczeństwem i porządkiem;

 · zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości.

Komisariat Policji w Łapach

Główna 5, 18-100 Łapy

Tel. 47 712 42 12

Zajmuje się:

· bezpieczeństwem i porządkiem;

· zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości.

Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego (powiat białostocki)

ul. Borsucza 2 15-569 Białystok

(85) 740 44 43 (85) 740 39 67 e-mail: pczk@st.bialystok.wrotapodlasia.pl

Zajmuje się:

· monitorowaniem bezpieczeństwa.

Centrum wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego

Fundacja ITAKA skr. pocztowa 127 00-958 Warszawa 66

800 702 222 bezpłatna infolinia e-mail: www.liniawsparcia.pl

Oferuje:

 · pomoc w kryzysach psychicznych, stanach depresyjnych

Ośrodek Profilaktyki i Terapii dla Młodzieży i Dorosłych w Białymstoku ETAP

ul. Włókiennicza 7 15-464 Białystok

tel./fax 85 7445224, 85 7445026 etap@stowarzyszeniedroga.pl

Poradnia terapii uzależnień dla dzieci i młodzieży (dzieci i młodzież z grup ryzyka, eksperymentujące i uzależnione od alkoholu i innych środków psychoaktywnych komputera i Internetu oraz członkowie ich rodzin) Oferuje następujące formy pomocy:

· diagnoza

· terapia indywidualna, rodzinna, grupowa

· psychoterapia

· poradnictwo, konsultacje specjalistyczne

· grupy psychoedukacyjne, socjoterapeutyczne

· treningi.

Kuratorium Oświaty w Białymstoku

ul. Rynek Kościuszki 9 15-436 Białystok

tel. 85 748 48 49 fax 85 748 48 48 email: kuratorium@kuratorium.bialystok. pl

Zajmuje się:

· podejmowaniem i wspomaganiem systemowego działania na rzecz ochrony ucznia przed zagrożeniami w rozwoju;

· organizacją konferencji, szkoleń, narad dyrektorów, udzielaniem konsultacji i instruktażu;

· diagnozą sytuacji problemowych;

· współpracą z różnymi instytucjami działającymi na rzecz profilaktyki.

Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Białymstoku

ul. Warszawska 57 A 15-062 Białystok

tel. 85 732 52 36 fax85 732 50 91 psse.bialystok@pis.gov.pl sekretariat@psse.bialystok.pl

Zajmuje się:

· Inicjowaniem, organizacją, koordynacją działalności oświatowo-zdrowotnej.

Punkt Informacyjny o Sektach i Nowych Ruchach Religijnych

ul. Kościelna 2 (II Plebania)

tel. 691 532 934

Zajmuje się:

· informowaniem i doradzaniem rodzinom i osobom uzależnionym od sekt;

· udostępnianiem literaturę przedmiotu.

Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych

Dominikańska 2, 16-070 Choroszcz

Tel. 85 719 10 12

Prowadzi:

· działania związane z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych;

· czynności zmierzające do orzeczenia o zastosowaniu wobec osoby uzależnionej od alkoholu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego.

Poradnia Psychologiczna dla dzieci i młodzieży Białystok EZRA UKSW

Ul. Generała Władysława Sikorskiego 6a, 15-667 Białystok

Tel. 576 480 777

 

Prowadzi:

· bezpłatną pomoc w ramach kontraktów z Narodowym Funduszem Zdrowia;

· udziela wsparcia psychologicznego dzieciom, młodzieży oraz ich rodzinom, które mierzą się z kryzysem psychicznym;

· kompleksowo wspieramy proces zdrowienia;  

· oferuje psychoterapię indywidualną, rodzinną, grupową, sesje dialogu otwartego, konsultacje psychiatryczne i neurologopedyczne, a także grupy podwórkowe i socjoterapeutyczne;

· prowadzi grupy ogólnorozwojowe dla rodziców, dzieci i nastolatków.

 

WAŻNE TELEFONY

Numer alarmowy - 112

Dziecięcy Telefon Zaufania i czat internetowy Rzecznika Praw Dziecka 800 12 12 12

Telefon Zaufania Dla Dzieci i Młodzieży 116 111

Centrum Wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego 800 70 22 22

Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji 22 594 91 00

Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci 800 100 100

Ogólnopolski Telefon dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” 800 120 002

Poradnia Telefoniczna "Niebieskiej Linii" 22 668-70-00

Policyjny Telefon Zaufania ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie 800 120 226

„Pomarańczowa Linia” Konsultacje dla rodziców dzieci pijących alkohol i zażywających narkotyki

801 140 068

...............................................................................................

POMOC PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA - najważniejsze informacje: 

 Informacje ogólne

1. W przedszkolu/szkole organizuje się pomoc psychologiczno-pedagogiczną. Pomoc udzielana jest uczniom, rodzicom i nauczycielom. Polega ona na wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększenia efektywności pomocy psychologiczno – pedagogicznej udzielanej uczniom.

2.Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana uczniowi ze względu na jego indywidualne potrzeby edukacyjne, wynikające w szczególności:

  1. z niepełnosprawności,
  2. z niedostosowania społecznego,
  3. z zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
  4. z zaburzeń zachowania emocji,
  5. ze szczególnych uzdolnień,
  6. ze specyficznych trudności w uczeniu się,
  7. z przewlekłej choroby,
  8. z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych,
  9. z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
  10. z niepowodzeń edukacyjnych,
  11.  z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi,
  12. z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą (powrót zza granicy, zmiana szkoły).

3. Pomoc psychologiczno – pedagogiczna jest udzielana z inicjatywy:

1) ucznia;

2) rodziców ucznia/opiekunów prawnych

3) dyrektora;

4) nauczycieli/specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem;

5) pielęgniarki/higienistki szkolnej;

6) poradni psychologiczno-pedagogicznej;

7) asystenta edukacji romskiej;

8) pomocy nauczyciela;

9) asystenta nauczyciela lub pomocy nauczyciela;

10) pracownika socjalnego;

11) asystenta rodziny;

12) kuratora sądowego;

13) organizacji pozarządowej, innej instytucji lub podmiotu działających na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

4 Wszelkie formy świadczonej pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu/szkole są bezpłatne, a udział ucznia w zaplanowanych zajęciach
w ramach jej realizacji dobrowolny.

5. Rodzic, jeżeli nie wyraża zgody na organizowanie w szkole pomocy psychologiczno – pedagogicznej lub z niej rezygnuje w trakcie jej udzielania, składa taką informację na piśmie.

6. Pomoc psychologiczno – pedagogiczna polega na:

1) rozpoznawaniu i zaspakajaniu potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia;

2) rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia;

3) rozpoznawaniu czynników środowiskowych wpływających na funkcjonowanie ucznia
w szkole;

4) stwarzaniu warunków do aktywnego i pełnego uczestnictwa ucznia w życiu szkoły
i w życiu oraz w środowisku społecznym;

5) rozpoznawaniu przyczyn trudności w opanowywaniu umiejętności i wiadomości przez ucznia;

6) wspieraniu ucznia z wybitnymi uzdolnieniami;

7) opracowywaniu i wdrażaniu indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych dla uczniów niepełnosprawnych oraz indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych odpowiednio o charakterze resocjalizacyjnym lub socjoterapeutycznym dla uczniów niedostosowanych społecznie  oraz zagrożonych niedostosowaniem społecznym;

8) prowadzeniu edukacji prozdrowotnej i promocji zdrowia wśród uczniów i rodziców;

9) podejmowaniu działań wychowawczych i profilaktycznych wynikających z programu wychowawczo-profilaktycznego oraz wspieraniu nauczycieli w tym zakresie;

10) wspieraniu uczniów, metodami aktywnymi, w dokonywaniu wyboru kierunku dalszego kształcenia, zawodu i planowaniu kariery zawodowej oraz udzielaniu informacji w tym kierunku;

11) wspieraniu nauczycieli i rodziców w działaniach wyrównujących szanse edukacyjne dzieci;

12) udzielaniu nauczycielom pomocy w dostosowywaniu wymagań edukacyjnych wynikających z realizacji programów nauczania do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzono zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom;

12) wspieraniu nauczycieli i rodziców w rozwiązywaniu problemów wychowawczych;

13) umożliwianiu rozwijania umiejętności wychowawczych rodziców i nauczycieli;

14) podejmowaniu działań mediacyjnych i interwencyjnych.

7. W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, nauczyciel lub specjalista niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem polegającej w szczególności na:

  1. dostosowaniu wymagań edukacyjnych do możliwości psychofizycznych ucznia i jego potrzeb;
  2. rozpoznawaniu sposobu uczenia się ucznia i stosowanie skutecznej metodyki nauczania;
  3. indywidualizacji pracy na zajęciach obowiązkowych i dodatkowych;
  4. dostosowanie warunków nauki do potrzeb psychofizycznych ucznia.

8. Pomoc psychologiczno – pedagogiczna świadczona jest również w określonych  formach zorganizowanych w ramach godzin przeznaczonych na te zajęcia i ujętych w arkuszu organizacyjnym szkoły.

9. Pomoc psychologiczno – pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy z:

  1. rodzicami uczniów;
  2. poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, zwanymi dalej „poradniami”;
  3. placówkami doskonalenia nauczycieli;
  4. innymi przedszkolami, szkołami i placówkami;
  5. organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży (np. MGOPS, Kołem CARITAS, innymi...).

10. Formy pomocy

W przedszkolu/szkole pomoc psychologiczno – pedagogiczna dla ucznia jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów w formie:

- zajęć rozwijających uzdolnienia

Adresaci

Uczniowie szczególnie uzdolnieni - posiadający wysoki iloraz inteligencji, zdolności twórcze i szczególną motywację.

Zadania

Rozwijanie zainteresowań i talentów uczniów. Rozwijanie umiejętności krytycznego myślenia, rozwiązywania problemów, myślenia refleksyjnego, dywergencyjnego (rozbieżnego), umiejętności zadawania pytań i szukania informacji. Zapewnianie uczniom poczucie bezpieczeństwa, jednocześnie stawiając wobec nich wysokie wymagania. Wyposażenie ich w większy zakres wiedzy, umożliwienie im uzyskania wiedzy o wyższym poziomie trudności, zgodnie z poziomem ich rozwoju intelektualnego, poziomem uzdolnień.

Prowadzący

Nauczyciele, wychowawcy i specjaliści posiadający kwalifikacje właściwe do rodzaju prowadzonych zajęć.

Czas trwania

45 minut

Liczba uczestników

Max 8 osób

- zajęć dydaktyczno – wyrównawczych

Adresaci

Uczniowie przejawiający trudności w nauce, w szczególności w spełnieniu wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego. 

Zadania

Pomoc uczniom w nabywaniu wiedzy i umiejętności określonych
w podstawie programowej kształcenia ogólnego.

Prowadzący

Nauczyciele, wychowawcy i specjaliści posiadający kwalifikacje właściwe do rodzaju prowadzonych zajęć.

Czas trwania

45 minut

Liczba uczestników

Max 8 osób

- zajęć korekcyjno – kompensacyjnych

Adresaci

Uczniowie z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub specyficznymi trudnościami w uczeniu się, czyli z dysleksją rozwojową w formie: dysleksji, dysortografii lub dysgrafii.

Zadania

Stymulowanie i usprawnianie zaburzonych procesów psychomotorycznych istotnych w opanowaniu umiejętności czytania i pisania, tj. konieczność wszechstronnego ćwiczenia analizatora wzrokowego, słuchowego i kinestetyczno – ruchowego, ćwiczenia sprawności czytania, pisania i liczenia, które muszą sprzyjać usprawnianiu zaburzonych funkcji oraz służyć przezwyciężaniu konkretnych trudności w nauce, a tym samym prowadzić do opanowania umiejętności czytania, pisania i liczenia, oddziaływania psychoterapeutyczne ogólnie uspokajające a równocześnie aktywizujące dziecko do nauki.

Prowadzący

Nauczyciele, wychowawcy i specjaliści posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju prowadzonych zajęć (z zakresu terapii pedagogicznej).

Czas trwania

45 minut (w uzasadnionych przypadkach dopuszcza się prowadzenie zajęć w czasie krótszym niż 45 minut, z zachowaniem ustalonego dla ucznia łącznego tygodniowego czasu tych zajęć).

Liczba uczestników

Max 5 osób

- zajęć logopedycznych

Adresaci

Uczniowie z  deficytami kompetencji i zaburzeniami sprawności językowych.

Zadania

Eliminowanie zaburzeń funkcjonowania narządów mowy, na wniosek specjalistów po badaniach przesiewowych.

Prowadzący

Nauczyciele, wychowawcy i specjaliści posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju prowadzonych zajęć (logopedzi, surdologopedzi).

Czas trwania

45 minut (w uzasadnionych przypadkach dopuszcza się prowadzenie zajęć w czasie krótszym niż 45 minut, z zachowaniem ustalonego dla ucznia łącznego tygodniowego czasu tych zajęć).

Liczba uczestników

Max 4 uczniów

- zajęć rozwijających kompetencje społeczno-emocjonalne (zajęcia specjalistyczne o charakterze terapeutycznym)

Adresaci

Uczniowie z  deficytami kompetencji i zaburzeniami sprawności językowych. Uczniowie z dysfunkcjami i zaburzeniami utrudniającymi funkcjonowanie społeczne

Zadania

Eliminowanie zaburzeń funkcjonowania społecznego

Prowadzący

Eliminowanie zaburzeń funkcjonowania społecznego

Czas trwania

45 minut (w uzasadnionych przypadkach dopuszcza się prowadzenie zajęć w czasie krótszym niż 45 minut, z zachowaniem ustalonego dla ucznia łącznego tygodniowego czasu tych zajęć).

Liczba uczestników

Max 10 uczniów

Pozostałe formy pomocy psychologiczno–pedagogicznej to:

a. porady i konsultacje dla uczniów – udzielane  i prowadzone w godzinach pracy pedagoga i nauczycieli i specjalistów;

b. porady, konsultacje, warsztaty i szkolenia dla nauczycieli – zgodnie z planem nadzoru pedagogicznego;

c. warsztaty dla uczniów w zakresie rozwijania umiejętności uczenia się;

d. organizacja kształcenia w formie zindywidualizowanej ścieżki kształcenia na podstawie opinii poradni pp, i na wniosek rodziców dla uczniów, którzy nie posiadają orzeczeń o potrzebie kształcenia specjalnego, a ze względu na stan zdrowia mają ograniczone możliwości uczestniczenia we wszystkich zajęciach lekcyjnych;

e. zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu i uzupełniają one działania szkoły w zakresie doradztwa zawodowego.

11. Osobą odpowiedzialną za sposób zorganizowania i przebieg udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej jest wychowawca klasy. Ewidencję uczniów zakwalifikowanych do pomocy psychologiczno-pedagogicznej  prowadzi wychowawca.

12. Nauczyciele/specjaliści, w wybrany przez siebie sposób, monitorują przebieg realizacji udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej uczniom z danego oddziału, jakość zajęć rozwijających zainteresowania i uzdolnienia uczniów, zajęć dydaktyczno – wyrównawczych, specjalistycznych, poprzez autoewaluację, stały monitoring, zbieranie informacji zwrotnych od rodziców i uczniów.

Organizowanie i udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, którzy nie posiadają opinii opracowanej przez poradnię psychologiczno – pedagogiczną / specjalistyczną lub orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego

1. W przypadku stwierdzenia przez nauczyciela, specjalistę, wychowawcę, rodzica lub Dyrektora Szkoły, że uczeń/dziecko powinien być objęty pomocą psychologiczno – pedagogiczną zespół nauczycieli zebrany przez wychowawcę klasy w terminie bez zbędnej zwłoki dokonuje planu pomocy psychologiczno- pedagogicznej kwalifikując dziecko do odpowiednich zajęć.

2. Wychowawca informuje innych nauczycieli, specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną  w trakcie ich bieżącej pracy z uczniem oraz  w ramach zintegrowanych działań nauczycieli i specjalistów.

3. Wychowawca klasy jest koordynatorem wszelkich działań związanych
z organizacją i świadczeniem pomocy psychologiczno – pedagogicznej swoim wychowankom, przedstawia Dyrektorowi szkoły propozycję form, sposobów i okresu udzielania pomocy p-p.

4. Wychowawca, w bezpośredniej rozmowie z rodzicem lub w formie pisemnej lub poprzez e-dziennik informuje rodzica o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno – pedagogiczną w formie zajęć odpowiednich do rozpoznanych potrzeb dziecka.

 Organizowanie i udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, którzy posiadają opinię opracowaną przez poradnię psychologiczno – pedagogiczną lub specjalistyczną.

1. Wychowawca klasy zapoznaje z dokumentacją ucznia nauczycieli i specjalistów uczących ucznia. Nauczyciele przedmiotu po zapoznaniu się z opinią mają obowiązek dostosowania wymagań i zaleceń do indywidualnych możliwości ucznia.

2. Dla ucznia  posiadającego opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej zespół nauczycieli zebrany przez wychowawcę klasy opracowuje arkusz dostosowań wymagań do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia/uczennicy.

3. Wychowawca klasy jest koordynatorem wszelkich działań związanych
z organizacją i świadczeniem pomocy psychologiczno – pedagogicznej swoim wychowankom, przedstawia Dyrektorowi szkoły propozycję form, sposobów i okresu udzielania pomocy p-p.

4. Wychowawca, w bezpośredniej rozmowie z rodzicem lub w formie pisemnej lub poprzez e-dziennik informuje rodzica o zaplanowanych formach pomocy dziecku.

Organizowanie i udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, którzy posiadają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego

  1. Wychowawca w terminie do 30 dni zwołuje zespół składający się z nauczycieli uczących ucznia oraz specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem, np.: pedagoga, socjoterapeuty, logopedy, terapeuty pedagogicznego.
  2. Wychowawca koordynuje spotkanie ww. zespołu oraz udzielanie dalszej pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
  3. Zespół opracowuje IPET po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia uwzględniając zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego we współpracy (w zależności od potrzeb) z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, w tym specjalistyczną.
  4. Zespół, co najmniej dwa razy w roku szkolnym, dokonuje okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając ocenę efektywności pomocy psychologiczno - pedagogicznej udzielanej uczniowi oraz w miarę potrzeb dokonuje modyfikacji programu (dokonuje oceny efektywności programu w zakresie dostosowań).
  5. Rodzice ucznia mają prawo uczestniczyć w spotkaniach zespołu, a także
    w opracowaniu i modyfikacji programu oraz dokonywaniu oceny efektywności pomocy psychologiczno - pedagogicznej. Wychowawca klasy zawiadamia pisemnie rodziców o terminie każdego spotkania zespołu i o możliwości uczestniczenia w nim. Rodzice ucznia, otrzymują, kopię IPET oraz WOPFU(także efektywność IPET oraz okresową WOPFU).
  6. Spotkania Zespołu odbywają się w miarę potrzeb, ale nie rzadziej niż 2 razy w roku.
  7. W spotkaniach Zespołu  mogą uczestniczyć na wniosek dyrektora szkoły przedstawiciel poradni psychologiczno - pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej oraz/lub na wniosek lub za zgodą rodziców ucznia inne osoby, w szczególności: lekarz, psycholog, pedagog, logopeda lub inny specjalista.
  8. Wymiar godzin poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno – pedagogicznej ustala wychowawca  w porozumieniu z dyrektorem, biorąc pod uwagę wszystkie godziny, które w danym roku szkolnym mogą być przeznaczone na realizację tych form.
  9. O ustalonych dla ucznia formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno-
    pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w których poszczególne formy będą realizowane niezwłocznie zawiadamia się rodzica skutecznie, w formie pisemnej.
  10. Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET) zawiera:

a. zakres dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia, o którym mowa w przepisach w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych;

b. zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem, z tym, że w przypadku:

  1. ucznia niepełnosprawnego — zakres działań o charakterze rewalidacyjnym,
  2. ucznia niedostosowanego społecznie — zakres działań o charakterze resocjalizacyjnym,
  3. ucznia zagrożonego niedostosowaniem społecznym — zakres działań
    o charakterze socjoterapeutycznym;

c. formy, sposoby i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno - pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, ustalone przez dyrektora szkoły zgodnie z przepisami;

d. działania wspierające rodziców ucznia oraz zakres współdziałania z poradnią psychologiczno – pedagogiczną, poradniami specjalistycznymi, placówkami doskonalenia nauczycieli, organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży;

e. zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne i socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne ucznia; a także:

-  zajęcia z zakresu doradztwa zawodowego, w przypadku ucznia klasy VII i VIII szkoły podstawowej,

-  zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu realizowane w ramach

pomocy psychologiczno-pedagogicznej

f. zakres współpracy nauczycieli i specjalistów z rodzicami ucznia w realizacji zadań;

g. w przypadku uczniów niepełnosprawnych, w zależności od potrzeb – rodzaj i sposób dostosowania warunków organizacji kształcenia do rodzaju niepełnosprawności ucznia, w tym w zakresie wykorzystywania technologii wspomagających to kształcenie.

11. W szkole da uczniów o potrzebie kształcenia specjalnego organizowane są zajęcia rewalidacyjne dla uczniów niepełnosprawnych w zakresie:

a) korekcji wad postawy (gimnastyka korekcyjna),

b) korygujące wady mowy (zajęcia logopedyczne),

c) korekcyjno – kompensacyjne,

d) inne, które wynikają z konieczności realizacji zaleceń w orzeczeniu poradni.

.........................................................................................................................................................................

 

Pomimo, a może nawet na przekór pandemii,


 

warto żyć z optymizmem i patrzeć w przyszłość.

 

 

 

 

 

......................................................................................................

Jak sobie radzić z izolacją, smutkiem, strachem? Jak rozmawiać z dzieckiem, jak mu pomóc poradzić sobie z trudnymi emocjami? - przegląd ciekawych stron www:

https://dziecisawazne.pl/zachowanie-nastolatkow-a-zmiany-mozgu/

https://dziecisawazne.pl/jak-rozmawiac-z-dzieckiem-ktore-sie-boi/

https://www.youtube.com/watch?v=nA48K0s8Uu8&feature=share&fbclid=IwAR3_ueubsatX3fEGWMCCkkAofOuZyuMl6hGrAxo1de80fWNl1Cqw5A3Mbsc  ( film/webinar o wspieraniu nastolatków w czasach izolacji)

https://rodzice.fdds.pl/2018/09/18/poradnik-dla-rodzicow-potrafie-sie-zatrzymac-ale-jak-to-zrobic/

https://www.facebook.com/135889759813803/photos/a.1950402485029179/2768337899902296/?type=3&theater (ulotka Ministerstwa Zdrowia o wspieraniu dziecka w czasie izolacji)

https://www.youtube.com/watch?v=_CWd8Cv9DtA&feature=youtu.be&fbclid=IwAR0SbhpmDEmJETYVC5DNl3a34ACQJaWavbayhJ2Q9uglP9YPEqgmytYLQi4 (film o tym, jak w czasie pandemii przetrwać w domu z dziećmi i pracą)

https://dziecisawazne.pl/silowanki-przepychanki-zapasy-dlaczego-te-zabawy-z-rodzicem-sa-takie-wazne/

https://kukbuk.pl/artykuly/praca-w-domu-z-dzieci/   (rodzic w domu z dzieckiem- czy da się pracować i nie zwariować?)

https://kinodzieci.pl/okiem-psychologa/ (filmy, które mogą być podstawą do rozmów o emocjach, tych trudnych również)

 

 

Bezpłatne wsparcie dla dzieci i młodzieży

 

 

 

Całodobowa, bezpłatna, ogólnopolska infolinia dla dzieci i młodzieży 800 12 12 12 

Telefon i czat internetowy będą czynne przez całą dobę, siedem dni w tygodniu. Czat nie wymaga logowania oraz instalowania żadnej aplikacji. Połączenia telefonicznie nadal pozostaną bezpłatne, a rozmówcy będą mieli zapewnioną dyskrecję i anonimowość.

 

 

W ramach świadczeń NFZ pomocy psychologicznej i psychiatrycznej dla dzieci i młodzieży do 18 roku życia udzielają następujące placówki:

 

Świadczenie ambulatoryjne:

1. Poradnia Psychologiczna dla dzieci i młodzieży – Ośrodek Środowiskowej Opieki Psychologicznej i Psychoterapeutycznej dla Dzieci i Młodzieży – I poziom referencyjny.

2. EZRA UKSW sp z o.o, Białystok, ul. Generała Władysława Sikorskiego 6a, tel. 576 480 777.

3. Ośrodek Psychoterapii POMOCNI Ewa Dąbrowska – Jackowska, Białystok, ul. Ludwika Waryńskiego 2/1U, tel. 791 261 171.

4. Q MEDICA sp. z o.o, Białystok, ul. Jerzego Waszyngtona 30/1U, 85-679 51 01.

 

Świadczenia dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju:

1. NZOZ AXON L. Twardowski, Białystok, ul. Antoniukowska 11/1.7, tel. 85 -743 88 63; 518 499 008.

 

Świadczenia terapii uzależnień dzieci i młodzieży:

1. Stowarzyszenie DROGA NZOZ Młodzieżowy Ośrodek Terapii i Readaptacji ETAP, Białystok, ul. Włókiennicza, tel. 85 7445224, 85 7445026.

 

Świadczenia zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży:

1. Centrum Medyczne OPOKA s.j., Białystok, ul. Antoniukowska 11, tel. 728289318.

2. UDSK, Białystok, ul. Jerzego Waszyngtona 17, tel. 85 – 745 05 02.

3. NZOZ Ośrodek Psychiatrii i Psychoterapii Dzieci i Młodzieży EUREKA, Białystok, ul. Wesoła 17/1, tel. 533 544 633.

 

Świadczenia dzienne psychiatryczne rehabilitacyjne dla dzieci i młodzieży:

1. UDSK, Białystok, ul. Jerzego Waszyngtona 17

2. NZOZ Ośrodek Psychiatrii i Psychoterapii Dzieci i Młodzieży EUREKA, Białystok, ul. Wesoła 17/1, tel. 533 544 633.

 

Świadczenia dzienne terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych:

1. Stowarzyszenie DROGA NZOZ Młodzieżowy Ośrodek Tetapii i Readaptacji ETAP, Białystok, ul. Proletariacka 21, tel. 85 6521836, 85 6524717.

 

Ogólnopolskie telefony wsparcia i zaufania:

  • 800 702 222 - linia wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego – całodobowa i bezpłatna telefoniczna pomoc psychologiczna dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Czat i pomoc online dostępne na stronie: www.liniawsparcia.pl.

  • 116 111 – Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży –bezpłatny, całodobowy telefon zaufania Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę, Można także pisać: www.116111.

  • 800 080 222 – całodobowa bezpłatna infolinia dla dzieci, młodzieży, rodziców i nauczycieli.

  • 800 12 12 12 – Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka, czynny od poniedziałku do piątku w godzinach 8.15-20.00.

  • 800 120 002 – Ogólnopolski Telefon dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” – jeśli doświadczasz przemocy w rodzinie, skorzystaj z bezpłatnej i całodobowej linii wsparcia. Więcej na stronie internetowej www.niebieskalinia.org.

  • 22 594 91 00 – Antydepresyjny Telefon Zaufania Forum Przeciw Depresji – telefon dla osób chorujących na depresję oraz ich bliskich. Linię oraz forum internetowe, dostępne na stronie www.forumprzeciwdepresji.pl, obsługuje lekarz psychiatra.

  • 22 484 88 01 - antydepresyjny telefon zaufania – ITAKA, czynny w poniedziałki i czwartki w godzinach 17.00-20.00.

  • 22 425 98 48 – Telefoniczna Pierwsza Pomoc Psychologiczna, czynna od poniedziałku do piątku w godzinach 17.00-20.00 oraz w soboty w godzinach 15.00-17.00.

  • 22 255 22 50 i 800 012 005 – Telefon Pogadania – uruchomiona na początku pandemii linia czynna jest w godzinach 12.00-20.00, wolontariusze z całej Polski odbierają telefony od wszystkich, którzy czują się samotni, mają trudności lub potrzebują porozmawiania. Więcej na stronie internetowej: www.telefonpogadania.

  • 116 123 – Telefon Zaufania dla Dorosłych w Kryzysie Emocjonalnym – prowadzony przez Instytut Psychologii Zdrowia, czynny codziennie w godzinach 14.00-22.00 (połączenie bezpłatne), www.116123.edu.pl.............................................................................................................................................................................................

 

Godziny pracy pedagoga szkolnego

w I semestrze roku szkolnego 2021/2022

wtorek: 8.00-10.30

czwartek: 13.20-14.50 (konsultacje dla rodziców)

 

Serdecznie zapraszam, Małgorzata Czulewicz 

 

.....................................................................................................................................................................

Dziękuję 

za „wyjątkową i trudną lekcję”, miłe słowo, wspólne rozmowy i poświęcony

 

czas,  za zaangażowanie. Dziękuję Wam Drodzy Uczniowie i Rodzice, 

 

a teraz „po głowie mi chodzi taki motyw: 

 

że jeszcze tylko ... i wakacje, znów będą wakacje..." 

 

 

Życzę miłych i bezpiecznych wakacji- pedagog

Bezpieczne wakacje – wskazówki dla uczniów

 

Za kilka dni może wyjedziecie na kolonie, czy obóz, może pojedziecie na wieś do dziadków, a być może pozostaniecie w domu. Tak naprawdę nie jest ważne gdzie będziecie, ważne jest to, byście byli bezpieczni. Wakacje to okres pełen relaksu, rozrywek, miłego spędzania czasu bez obowiązków związanych ze szkołą, to czas kiedy chętnie planujemy najróżniejsze przygody. Korzystając z wakacyjnych przyjemności, nie zapominajcie jednak o bezpieczeństwie własnym i bliskich.  Tegoroczne wakacje będą z pewnością znacznie się różniły od poprzednich. W tym roku oprócz ważnych zasad dotyczących bezpieczeństwa wakacyjnego musicie pamiętać jeszcze o bezpiecznych zachowaniach w związku z koronawirusem. Jeżeli chcecie, by wakacje jeszcze długo po powrocie do szkoły,  kojarzyły się Wam z przyjemnościami musicie przede wszystkim pamiętać o tym, aby „zdrowego rozsądku” nie wysyłać na urlop, bo to on chroni Was przed nieprzyjemnymi sytuacjami. Pamiętajcie, że z wakacyjnych przyjemności trzeba korzystać rozważnie.

A oto kilka zasad, których należy przestrzegać:

  • mamy niechcianego gościa, który spędzi z nami wakacje (koronawirus) - w czasie pandemii zachowajcie szczególną ostrożność w podróży, na koloniach/obozie, na plażach czy górskich szlakach, ale także podczas spotkać z przyjaciółmi, w kinie, sklepie, galerii, na ulicy. Pamiętajcie o higienie rąk, w razie potrzeby miejcie przy sobie maseczkę;

  • informujcie swoich rodziców o tym - gdzie i z kim przebywacie!

  • podczas zabaw ze znajomymi pamiętajcie, aby wybierać bezpieczne miejsca , z dala od jezdni, torów kolejowych czy wykopów budowlanych;

  • jezdnia to nie plac zabaw – pamiętajcie o zasadach bezpiecznego przechodzenia przez jezdnię – na pasach dla pieszych i na zielonym świetle, z uwagą i ostrożnością poruszajcie się po niej jeżdżąc np. na rowerze;

  • nie oddalajcie się z nieznajomymi, nie przyjmujcie od nich prezentów, informujcie rodziców, jeśli ktoś was zaczepia;

  • nie wchodźcie do wody bez opieki osoby dorosłej, kąpcie się w miejscach do tego wyznaczonych, czyli strzeżonych kąpieliskach;

  • z pewnością lubicie słońce, pamiętajcie jednak, że może być niebezpieczne, dlatego też pijcie dużo wody, chrońcie głowę i używajcie kremów z filtrem;

  • ostrożnie obchodźcie się z urządzeniami elektrycznymi i gazowymi!

  • wakacje to okres wzmożonej działalności dealerów, dlatego też bądźcie asertywni, nauczcie się odmawiać,

  • mówcie "NIE", gdy nie zgadzacie się z szalonymi propozycjami swoich kolegów, nie każdy pomysł na zabawę jest dobry;

  • nie niszczcie i nie zaśmiecajcie otoczenia – dbałość o środowisko naturalne to wspólna sprawa;

  • zachowajcie szczególną ostrożność podczas prac polowych na wsi, nie dotykajcie maszyn i urządzeń będących w ruchu i pod napięciem;

  • pamiętajcie, że w lesie jesteście gośćmi, nie hałasujcie, nie zaśmiecajcie, nie bawcie się ogniem;

  • i jeszcze jedno – znajomość numerów alarmowych jest niezbędna, w razie potrzeby wezwijcie pomoc.

Rekomenduję zapoznanie się z materiałami dostępnymi na stronie: www.bezpiecznewakacje.pl

 

Życzę Wam, Drodzy Uczniowie, aby każdy Wasz wakacyjny dzień był wypełniony prostymi radościami, śmiechem i bezpieczną swobodą.

 

 

Rodzinne gry planszowe (05.06.2020) 

Gry planszowe  to świetny sposób na udaną rozrywkę, sposób na zapobieganie nudy, wyjątkowa metoda spędzenia wolnego czasu i forma zabawy, która sprzyja wzmacnianiu więzi rodzinnych, buduje miłość i szacunek.

Rodzice i dzieci skupieni nad jedną grą planszową mają okazję ze sobą nie tylko rywalizować, ale przede wszystkim rozmawiać, śmiać się, uczyć się od siebie nawzajem. Pamiętajmy, że gry planszowe to nie tylko rozrywka, to przede wszystkim idealny sposób na gimnastykę mózgu. Do najbardziej popularnych należą: domino, warcaby, gry pamięciowe, „Memory”, „Eurobusiness”, ,,Monopol”, „Scrabble”, „Chińczyk” itp.

Są to tylko propozycje na spędzenie czasu w gronie rodziny, można wybrać też inne gry planszowe, układanki, puzzle w zależności nastroju, możliwości psychofizycznych i wieku dziecka, ilości osób mogących brać udział w zabawie.

 

3 czerwca - Dzień Dobrej Oceny  (03.06.2020)

Nie wiem czy wiecie, ale 3 czerwca 2020 przypada nietypowe wydarzenie, które nosi nazwę „Dzień Dobrej Oceny”. Święto to dotyczy szerokiego pojęcia oceny, takich jak np. ocena szkolna, ocena pracowników, ocena Rządu. Oceniać można każdego - w końcu i tak robimy to przy byle okazji – oceniamy fryzjera, kasjerkę, pracownika, dziennikarza, a nawet sąsiadów, bliskich czy krewnych. Pamiętajcie, że sami także podlegamy takiej ocenie. Zróbmy więc wszystko, by zasłużyć na jak najlepsze noty, a jednocześnie bądźmy sprawiedliwi przy ocenianiu innych.

W Dniu Dobrej Oceny życzę wszystkim uczniom samych szóstek w szkole, oczywiście zdobytych wkładem własnym i sumienną pracą.

Liczę na to, że nauczyciele w tym dniu będą wyjątkowo przychylnie patrzyli na starania uczniów i stawiali tylko dobre i bardzo dobre oceny.

Chociaż jest to święto nietypowe, ale przed końcem roku warto jeszcze motywować uczniów... dobrą oceną.

Alfabet Rodzica (29.05.2020)

Polecam zapoznanie się z niniejszym alfabetem, który jest z pewnością „życiową prawdą”, a może stać się również wskazówką czy drogowskazem po niełatwym świecie rodzicielstwa.

 

źródło: http://kcez.pl/kierownictwo-i-organa/rada-rodzicow/mistrz-wychowania/461-alfabet-dobrego-rodzica

List do MATKI (i nie tylko) 20.05.2020 

Miłość matki i dziecka bywa trudna, pełna wzniesień i upadków, ale zawsze zajmuje ogromny kawałek serca, fragment nas samych, naszego życia. Dlatego też z okazji zbliżającego się Dnia Mamy chciałabym zaprosić Was, drodzy uczniowie, do spontanicznej akcji pt. „List do MATKI”. Po prostu napiszcie list do swojej mamy. To może być podziękowanie, prośba o zrozumienie, a może powiedzenie tego, co nie przechodzi przez gardło. Wszystko, co tylko chcecie i czujecie.

Dzień Matki, święto obchodzone jako wyraz szacunku do naszych mam, a w zasadzie do wszystkich mam. Zazwyczaj tego dnia obdarowujemy nasze mamy kwiatkami, słodyczami, laurkami czy dobrymi uczynkami, słowem, gestem. Z pewnością wielu z Was zastanawia się jaki prezent wybrać, czym godnie uhonorować mamę w dniu jej święta. Sytuacja epidemiczna, w jakiej znaleźliśmy się nie zachęca do „wędrowania” po sklepach w poszukiwaniu odpowiedniego prezentu. Ale jak mówi przysłowie „nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło”. Moim zdaniem to, że musimy zachować pewien reżim sanitarny i trochę więcej przebywać w domu może wyzwolić w nas nieodkryte wcześniej pokłady twórczej kreatywności. Wiem, ze prezent przygotowany samodzielnie przez dziecko daje mamie o wiele więcej radości, a uśmiech jej oczu i łezka, która tam się pojawi będą z pewnością bezcennym przeżyciem.

Jeżeli potrzebujecie oryginalnych pomysłów na prezent dla mamy zachęcam, abyście zajrzeli pod następujący linki:

https://dzieciakiwdomu.pl/2018/05/pomysly-na-prezent-diy-od-dzieci-na-dzien-matki.html

Znajdziecie tu mnóstwo inspiracji, przy tworzeniu własnoręcznych prezentów, a dodatkowo możecie dobrze się bawić.

Rekomenduję także, szczególnie topowy upominek w tym sezonie – „terrarium w butelce”. Instrukcję do wykonania tego prezenciku znajdziecie na stronie:

https://miastodzieci.pl/zabawy/bezobslugowy-ogrod-w-butelce-terrarium/

Świetne pomysły możecie znaleźć także na stronie: https://mojedziecikreatywnie.pl/2018/05/pomysly-na-prezent-dla-mamy/ Nie wiem jak Wam, ale mi przypadły do gust „pachnące różane lampiony ze słoika”, proste w wykonaniu, a wszystkie potrzebne materiały bez problemu możecie znaleźć w domu.

Jeszcze jeden pomysł, który chcę zarekomendować – ramka na zdjęcie. Podczas jej tworzenia z pewnością nie zabraknie pomysłów w kreatywnym jej przyozdobieniu.

Na zakończenie chciałabym raz jeszcze zaprosić Was do tej zupełnie spontanicznej akcji pt. „List do MATKI”. Napiszcie list do swojej mamy, możesz go dołączyć do wykonanego upominku. Pamiętajcie, żeby pisać od serca. To o MATCE mówimy, że uczyła nas pierwszych kroków, pierwszych słów i każdą łzę nam ocierała. Irena Santor śpiewała, że "Mama - to najpiękniejsze słowo świata! Mama - to w życiu najcudniejszy skarb".

A czy Ty już się zastanawiałeś/aś kim dla Ciebie jest MAMA, czy już Jej powiedziałeś/aś jak bardzo ją kochasz? To być może jest właśnie ten czas, aby przemyśleć relacje, zachowania i postawy wobec naszych najbliższych.

Bezpieczeństwo w sieci w trakcie nauki zdalnej - poradnik dla uczniów (13.05.2020)

Drodzy Uczniowie, w związku z wdrożeniem formy nauczania zdalnego zachęcam do zapoznania się z materiałem dotyczącym bezpieczeństwa w sieci, który przygotowałam.

Spędzając czas przed monitorem komputera czy telefonu musicie zadbać o swoje bezpieczeństwo i bezpieczeństwo danych przechowywanych i przekazywanych za pośrednictwem mediów elektronicznych i Internetu. Wskazane jest, abyście zapoznali się z typowymi zagrożeniami spotykanymi w sieci, między innymi:

- wyłudzenia danych logowania i przejęcie konta,

- kradzież tożsamości,

- kontakty z osobami mającymi niewłaściwe intencje w stosunku do nas,

- dostęp do niewłaściwych treści,

- utrata danych spowodowana zawirusowaniem komputera,

- uzależnienie od internetu lub gier komputerowych,

- narażenie się na falę hejtu,

- nakłanianie do niewłaściwych zachowań w formie „wyzwań internetowych”.

Podczas pracy z komputerem (nauczanie zdalne i nie tylko) warto przestrzegać kilku zasad:

- nie podawajcie nikomu danych dostępu do kont i aplikacji,

- nie podawajcie w sieci danych osobowych nawet jeśli znacie te osoby tj. adres, nazwisko, data urodzenia, numer telefonu,

- korzystajcie z możliwości podwójnej autoryzacji poprzez kod wysłany za pomocą wiadomości sms lub kod wygenerowany w zewnętrznej, zintegrowanej z kontem aplikacji,

- nie rozmawiajcie na kanałach przeznaczonych do rozmów z osobami nieznajomymi i pod żadnym pozorem nie udostępniajcie im swoich danych czy zdjęć,

- nie odwiedzajcie stron z niedozwoloną treścią, ponieważ właśnie na tych stronach często znajdują się wirusy i robaki internetowe,

- wyznaczcie sobie zasady i czas korzystania z komputera czy smartfona,

- korzystajcie tylko z komputera wyposażonego w oprogramowanie antywirusowe,

- starajcie się nie korzystać z sieci wi-fi publicznych, ogólnodostępnych,

- pamiętajcie o zainstalowaniu oprogramowania wyłącznie z legalnego i znanego źródła,

- bądźcie ostrożni i rozważni w udzielaniu się w mediach społecznościowych, czasami nadmierna aktywność w tej kwestii powoduje narażanie się na hejt,

- bądźcie asertywni i nie poddawajcie się presji dotyczących udziału w „wyzwaniach” internetowych,

- unikajcie klikania w nieznane linki i załączniki w wiadomościach e-mail,

- stosujcie trudne do odgadnięcia hasła, które są kombinacją liter i cyfr,

- czytajcie regulaminy.

Więcej informacji dotyczących ochrony danych osobowych i bezpieczeństwa w sieci możesz uzyskać na stronie: https://www.uodo.gov.pl/pl/p/edukacja

W sytuacjach trudnych zawsze należy prosić o pomoc lub radę rodzica, nauczyciela, ewentualnie skorzystać z telefonu zaufania 116 111 lub telefonu dotyczącego bezpieczeństwa w sieci 800 100 100.

I pamiętajcie, że wszystko zależy od was. Sami decydujecie o tym czy traktujecie komputer jako narzędzie nauki czy zabawkę. Sami decydujecie jakie informacje udostępnić. BĄDŹCIE OSTROŻNI!!!

Rekomenduję i zachęcam do zapoznania się z publikacją pt. „Kurs Cyfrowego Obywatelstwa i Bezpieczeństwa”. Znajdziecie tam omówione w sposób bardzo dostępny następujące tematy:

Bezpieczeństwo i prywatność w internecie:

https://obywatelstwocyfrowe.szkolazklasa.org.pl/zaczynamy/

 

Bezpieczeństwo w sieci poza domem:

https://obywatelstwocyfrowe.szkolazklasa.org.pl/zaczynamy-3/

 

Wyszukiwanie z głową:

https://obywatelstwocyfrowe.szkolazklasa.org.pl/zaczynamy-4/

Jak uchronić się przed wyłudzaniem informacji i oszustwami:

https://obywatelstwocyfrowe.szkolazklasa.org.pl/zaczynamy-5/

 

Dbaj o swoją reputacje w sieci:

https://obywatelstwocyfrowe.szkolazklasa.org.pl/zaczynamy-6/

 

Małgorzata Czulewicz

 

Pół żartem, pół serio (08.05.2020)

Chciałabym podzielić się dzisiaj udostępniony przez Policję w Houston, Teksas USA krótkim „antyporadnikiem” dla rodziców. Intrygujący, bo inny, ale pewnie trafiający w punkt. Tekst napisany oczywiście z „przymróżeniem oka”, myślę, że skłania do refleksji.

11 przykazań – „Jak wychować rasowych chuliganów”:

1. Od wczesnych lat należy dziecku dać wszystko, czego tylko zapragnie.

2. Trzeba się śmiać z jego nieprzyzwoitych i niestosownych słów. Będzie się uważać za mądre i dowcipne.

3. Należy je odgradzać od wszelkich treści moralnych i etycznych. Gdy dorośnie samo wybierze sobie religię i światopogląd.

 4. Nie wolno mówić dziecku, że źle postępuje. Nigdy! Biedactwo gotowe nabawić się kompleksu winy. A co będzie, gdy później przydarzy mu się nieszczęście – np. gdy je aresztują za kradzież samochodu? Ile się nacierpi w przekonaniu, że całe społeczeństwo je prześladuje.

5. Konsekwentnie róbcie wszystko za dziecko: gdy porozrzuca dookoła siebie rzeczy, sami podnieście i połóżcie je na swoim miejscu. W ten sposób nabierze przekonania, że cała odpowiedzialność za to, co robi, nie spoczywa na nim, lecz na otoczeniu.

6. Pozwalajcie dziecku wszystko czytać, wszystko oglądać w telewizji, wszystkiego spróbować. Tylko w taki sposób nabierze doświadczenia i pozna, co jest dla niego dobre, a co złe.

7. Kłóćcie się zawsze w jego obecności. Gdy Wasze małżeństwo się rozpadnie, dziecko nie będzie zszokowane.

8. Dawajcie mu tyle pieniędzy, ile zechce. Niech nie musi ich zarabiać. Byłoby rzeczą tragiczną, gdyby musiało się tak męczyć, jak Wy kiedyś.

9. Zaspokajajcie wszystkie jego życzenia. Niech odżywia się niezdrowo, używa trunków i narkotyków, ma wszystkie wygody. Gdyby odczuwało jakiś brak, nie będzie sobą, stanie się człowiekiem nerwowym, obdarzonym kompleksami.

10. Stawajcie zawsze w obronie dziecka. Obojętne, z kim popadnie w konflikt – policją, nauczycielami czy sąsiadami. Nie wolno dopuszczać, by mu ktoś wyrządził krzywdę; tylko ono może bezkarnie krzywdzić innych.

11. Pamiętajcie, że brak czasu dla dziecka zawsze można zrekompensować drogim prezentem, dodatkowym kieszonkowym na zakupy, zafundowaną wycieczką w egzotyczne miejsce, ostatecznie dodatkowym telewizorem w jego pokoju.

 

 Jeżeli mimo takiej wolności i przywilejów, jeśli mimo tylu dowodów Waszej miłości dziecko Wam się uda i nie wyrośnie z niego chuligan, to nie musicie się obwiniać. Zrobiliście wszystko, co w Waszej mocy. Po prostu dziecko nie zrozumiało Waszego poświęcenia.

 

Co jest najważniejsze w wychowaniu dziecka? (06.05.2020)

Gdyby ktoś zapytał rodziców, co jest dla nich najważniejsze, to prawdopodobnie odpowiedzieliby, że ich dzieci. Diagnoza przeprowadzona przez jeden ze społecznościowych portali wskazuje, że rodzice wyodrębnili trzy aspekty, które uważają za ważne w wychowaniu dziecka. Są to: miłość, rozwój talentów i zainteresowań oraz przekazywanie dobrych wzorców. Jak zatem to zrobić? W przerwie między śniadaniem a wyjściem do pracy czy szkoły? Może podczas pichcenia obiadu? W trakcie weekendowych zakupów, basenu, treningu? KIEDY??? Zazwyczaj brakuje nam jednego aspektu – CZASU. A przecież CZAS to najważniejsze, co możesz dać swojemu dziecku. Czas przeznaczony tylko dla dziecka. Czas, kiedy my rodzice nie zajmują się innymi rzeczami – zakupami, sprzątaniem, nie rozmawiamy przez telefon, nie oglądamy telewizji, nie korzystamy z komputera. Bo tylko taki czas, w pełni poświęcony dziecku jest czasem wartościowym. Tymczasem badania pokazują, że matki spędzają przeciętnie około 30 minut dziennie na aktywnej obecności z dzieckiem, ojcowie – około 10 minut. Uczmy się więc wypracowywać prawidłowe relacje między dorosłym a dzieckiem, które łączą w sobie dwa aspekty: miłość, akceptację, szacunek oraz granice, normy, wymagania. I pamiętajmy, dziecko nie rodzi się z instrukcją obsługi, chcąc je poznać – zarezerwujmy sobie CZAS na bycie z nim, a nie obok niego.

#Zostańwdomu i… nie zagub dziecka w sieci (29.04.2020)

Internet jest częścią naszego życia, zwłaszcza teraz w czasie nauczania zdalnego. Nasze dzieci w większość  korzystają  z zasobów sieci w zdrowy sposób. Ale prawdopodobnie  jest grupa dzieci, która bez internetu i nie potrafi już żyć. Zastanówmy się kiedy surfowanie w necie staje się uzależnieniem? Zachęcam do zapoznania sie z ogólnopolską akcja społeczną #Zostańwdomu i ... nie zagub dziecka w sieci:https://www.gov.pl/web/niezagubdzieckawsieci/zostanwdomu-i-nie-zagub-dziecka-w-sieci

„W cieniu pandemii” (22.04.2020)

 Z niepokojem śledzimy informacje przekazywane przez służby sanitarne na temat koronawirusa. Obserwujemy różne portale dziennikarskie i coraz częściej mamy wrażenie, że w natłoku różnych informacji mamy trudności z podejmowaniem decyzji, nie wiemy jak się zachować. Tym co najbardziej obecnie może nas niepokoić jest nieprzewidywalność. Obecna sytuacja jest szczególnie trudna dla osób dzieci, które do końca nie rozumieją sytuację, ale wyczuwają niepokój dorosłych. Co zatem zrobić, aby oswoić ten lęk przed pandemią, jak poradzić sobie z napięciem i emocjami, co zrobić, aby zadbać o samopoczucie i bezpieczeństwo swoje i najbliższych? Oto kilka wskazówek:

1. Zaobserwuj swój lęk – w sytuacji niepewności, lęk jest czymś normalnym. To raczej brak niepokoju byłby osobliwy. Obserwując swoje wnętrze, dojdziemy do wniosku, że to np. nie nasze dzieci doprowadzają nas już do białej gorączki, ale to, że bardzo się boimy o ich i swoją przyszłość.

2. Uświadom sobie rolę lęku – pamiętaj, strach i lęk to emocja bardzo pomocna w sytuacjach zagrożenia, ponieważ motywuje nas do zadbania o bezpieczeństwo swoje i swoich bliskich.

3. Odróżnij lęk produktywny od bezproduktywnego – „produktywny” to ten dobry lęk, motywujący nas do działań zapewniających bezpieczeństwo, prowadzi do pożądanych zachowań, np. stosowania zasad higieny, unikania zbędnych kontaktów z innymi ludźmi. Lęk „bezproduktywny” to „martwienie się dla samego martwienia”. Im dłużej snujemy „czarne scenariusze i nakręcamy się”, tym bardziej mamy wrażenie, że są one prawdopodobne, a to sprzyja nasilaniu lęku.

4. Zaakceptuj niepewność – przyjmij i zaakceptuj, że w życiu nie na wszystko mamy wpływ, nie wszystko możemy przewidzieć i kontrolować.

5. Patrz na prawdopodobieństwo, zamiast możliwości – nie oznacza, to że na pewno nie zachorujemy na COVID-19, ale analizując statystyki możemy wyliczyć jego prawdopodobieństwo.

6. Kieruj się wyłącznie informacjami z wiarygodnych źródeł – ponieważ obecnie jak grzyby po deszczu pojawiają się różne teorie spiskowe.

7. Przyjmuj informacje w „zdrowych dawkach” – czyli, np. dwa razy dziennie, ponieważ nieustanne śledzenie informacji nie wpływa na nas korzystnie, a wręcz odciąga naszą uwagę od innych ważnych spraw.

8. Zatroszcz się o siebie i wyznaczaj sobie codzienne cele – możesz w domu ćwiczyć, tańczyć, czytać książki, oglądać dobre filmy, rozmawiać z domownikami, dzwonić do znajomych. Zadbaj o to, by nie mieć poczucia straconego czasu. 

9. Dawaj i przyjmuj wsparcie – mów bliskim o swoich emocjach i słuchaj tego, co oni chcą przekazać, ale nie rób z koronawirusa jedynego tematu rozmowy.

10. Wyznacz sobie czas na martwienie się – jeśli masz tendencję do martwienia się, to specjaliści teorii poznawczo-behawioralnej zalecają ustalenie sobie „pory martwienia się” – przez 15-30 minut dziennie, nigdy przed snem, zastanów się wtedy nad tym, co Cię martwi i przeanalizuj jakie jest prawdopodobieństwo, że dane zmartwienie się spełni.

11. Przyjmij postawę życzliwości – staraj się zrozumieć emocje innych, ale też z życzliwością i wyrozumiałością podchodź do własnych.

12. Poszukaj wsparcia w kryzysie – jeśli przeżywasz emocje, z którymi kompletnie sobie nie radzisz poszukaj specjalistycznego wsparcia u psychoterapeutów online lub przez telefon.

Jak wspierać dzieci i młodzież? Być może dzieci nie rozumieją sytuacji, ale wyraźnie odczuwają nastroje dorosłych i przyjmują od nich lęk. Zauważają też zmiany w codziennej rutynie. Młodsze dzieci bardzo potrzebują rutyny dnia codziennego, by czuć się bezpiecznie. Nastolatki mogą przejawiać teraz silniejsze tendencje do popadania w skrajności. Dlatego rodzice pamiętajcie o poniższych wskazówkach:

1. Zadbaj o porządek codziennej rutyny – pobudka, sen, posiłki, pora zabawy, wypoczynku, nauki.

2. Wyjaśnij dziecku przyczyny zmian, które obserwuje – zrób to ze spokojem nie strasz i nie rozniecaj lęku. Taka rozmowa da dziecku oparcie i uspokojenie, nawet jeśli nie wszystko zrozumie.

3. Bądź obecna/y nie tylko fizycznie, ale tez emocjonalnie – okazuj troskę samopoczuciem dziecka, ale rób to niezbyt natarczywie. Reaguj z empatia na emocje dziecka.

4. Jasno wyraź, że emocje dziecka są OK – powiedz mu, że jesteś gotowa/y porozmawiać z dzieckiem o jego niepokojach, lęku. Wyjaśnij skąd się bierze oraz jak można sobie z nim radzić (np. właśnie poprzez rozmowę).

5. Przekieruj uwagę dziecka/nastolatka na innych – angażuj dziecko we wspólną zabawę z młodszym rodzeństwem, wspólne odrabianie lekcji online z kolegami. Da to również młodemu człowiekowi poczucie, że jest do czegoś potrzebny.

6. Zadbaj o ciekawy plan dnia – pozwól dziecku na własną kreatywność i znalezienie sobie ciekawego zajęcia.

7. Upewniaj się, czy poziom lęku Twojego dziecka nie jest zbyt wysoki – sprawdź, czy posiadane przez niego informacje są wiarygodne.

 

Człowiek zwykle adoptuje się do nowej sytuacji około 2-3 tygodni. Obecnie również w zdecydowanej większości jesteśmy odpowiedzialni i stosujemy się do zaleceń bezpieczeństwa, a to daje nam prawo do pozytywnego myślenia, że będzie dobrze! W razie potrzeby pedagog szkolny jest do Państwa dyspozycji. Proszę  kontaktować się telefonicznie lun e-mailowo. W miarę swoich możliwości i kompetencji służę pomocą. 

 

 

Bajka terapeutyczna (15.04.2020r.)

Drodzy Rodzice, chciałybyśmy polecić Państwu bajkę terapeutyczną, która może być doskonałym narzędziem do tego, by pomóc poukładać dzieciom w młodszym wieku szkolnym emocje, które związane są z obecną sytuacją. Rekomenduję bajkę „Jeżyk Bartek zostaje w domu” – ebook autorstwa psycholog Pauliny Jareckiej i nauczycielki języka polskiego Marty Mytko. W bajce, ‘jeżykowa” mama wyjaśnia Bartkowi, czym jest wirus, który uniemożliwił pójście do leśnej szkoły, w jaki sposób się rozprzestrzenia oraz dlaczego podjęto decyzję o pozostaniu w norce. Wszelkie informacje, które w niej znajdziecie oparte są o zalecenia i wiedzę z zakresu profilaktyki koronawirusa. Dodatkową wartością bajki jest także to, że możemy przeczytać w niej o pomysłach na spędzanie i wykorzystanie czasu w domu.

Link do strony z której można pobrać bajkę:

https://dzieciecapsychologia.pl/jezyk-bartek/?fbclid=IwAR0MhpTW_I-AbrzPjDg4ZkzdkxROvShwno85SgXJupmj3gU9xs4YDhhg2Zc

 

 

Drodzy Uczniowie i Rodzice,

 

w związku z tym, że nie możemy się spotkać w szkole, aby złożyć sobie osobiście życzenia świąteczne, chciałabym zrobić to za pośrednictwem strony internetowej szkoły. Życzę Wam:

zajączka bogatego,
mazurka pysznego,
pisanek ślicznie barwionych
Świąt zdrowych i wesołych.

Pamiętajmy, aby szczególnie w tym okresie obdarować naszych najbliższych uśmiechem, dobrą energią i pogodą ducha.

 

Uczę się bawiąc. (03.04.2020r.)

Drodzy Uczniowie,

a może tak chwila wytchnienia od lekcji. Zapraszam Was na wycieczkę po labiryncie. Ciekawa jestem, czy portaficie znaleźć wyjście?

A tak na serio... „labirynt”, to świetne ćwiczenie zarówno dla młodszych jak i starszych uczniów, które kojarzy się z zabawą. I o to przecież chodzi, bo nauka ma być przyjemnością i miłą zabawą. Aby jednak tak się stało, to najpierw warto przećwiczyć sobie umiejętność skupienia i koncentracji naszej uwagi na zadaniu. Nikomu nie muszę udawadniać, że uczeń skoncentrowany i uważny uczy się szybciej i chętniej. Polecam kilka labiryntów o różnym stopniu trudności. Wystarczy, że zajrzycie pod poniższy link:

https://drive.google.com/file/d/0B72TfMNv_QWkODlYdzVIZzhhLTA/view

 

Zachęcam Was także do tego, abyście sami wykazywali się pomysłowością i kreatywnością i tworzyli swoje własne labirynty. To może być bardzo inspirujące zadanie, które pozwoli Wam ćwiczyć orientację przestrzenną, sprawność grafomotoryczną i logiczne myślenie, a także zrelaksować się.

 

Życzę miłej zabawy,

Małgorzata Czulewicz

MIEJSCA, W KTÓRYCH MOŻNA UZYSKAĆ POMOC:

(aktualizacja na dzień 01.04.2020 roku)

Instytucja

Dane teleadresowe

 

Urząd Miejski w Choroszczy 
Pełnomocnik Burmistrza ds. Rozwiązywania 
Problemów Alkoholowych i Uzależnień

ul. Dominikańska 2, 16-070 Choroszcz

tel. (85) 713-22-24

Miejsko - Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Choroszczy

Asystent rodziny

Zespół Interdyscyplinarny

ul. Dominikańska 2, 16-070 Choroszcz

tel. (85) 713-22-26

Powiatowa Poradnia Psychologiczno - Pedagogiczna

 

ul. Słonimska 15/1, Białystok

tel. (85) 74 16 235 

Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Axon Poradnia dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju

ul. . Antoniukowska 11

Białystok

Tel. 857448863 Kom. 518499008

Młodzieżowy Ośrodek Terapii i Readaptacji "ETAP" 
 

tel. (85) 74 45 224

ul. Włókiennicza 7,

15 - 464 Białystok

Polskie Stowarzyszenie Pedagogów i Animatorów KLANZA Oddział Białostocki
 

ul. Witosa 15B lok. 12, 15-660 Białystok
tel./fax 85 651 04 47

Centrum Ochrony Dziecka i Rodziny
 

ul. Gen. F. Kleeberga 8, 15-691Białystok

tel./fax: 85 652 54 94, 690 955 000

e-mail: codir@op.pl, biuro@codir.bialystok.pl 

Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Oddział Miejski

w Białymstoku

Białystok, ul. Liniarskiego 1a
tel. (85) 742 40 54

Stowarzyszenie Pomocy Rodzinie "Droga"

 

15-100 Białystok, ul. Proletariacka 210

tel. (85) 652 47 17

Caritas Archidiecezji Białostockiej

 

ul. Warszawska 2, Białystok

tel. (85) 65 19 008

Prawosławny Ośrodek Miłosierdzia 
Diecezji Białostocko - Gdańskiej 

15-215 Białystok,  ul. św. Mikołaja 5

tel. (85) 74 26 500

Policyjny telefon zaufania

tel. (85) 670-27-37

"Niebieska Linia"

Telefon dla osób dotkniętych przemocą w rodzinie

tel: 0 801120002

 

"Pomarańczowa Linia"

Telefon Pomocy Rodzicom Których Dzieci Piją

tel: 0 801140068

TELEFON ZAUFANIA dzieci i młodzieży

Tel. 116111

Telefon Zaufania dla Dzieci

 Legionowa 13, 15-001 Białystok

tel.  85 742 56 40

Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci

800-100-100

Dziecięcy telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka

800121212

 

Edukacja na "6" - kilka prostych wskazówek dla uczniów:

(dnia 27.03.2020r.)

  1. Regularnie sprawdzaj wiadomości od nauczycieli.

  2. Staraj się samodzielnie wykonać interaktywne quizy i testy.

  3. Terminowo przesyłaj zadane prace.

  4. Pracuj systematycznie- nie odkładaj wszystkich zadań na ostatnią chwilę.

  5. Nie bój się pytać. Drogi Uczniu, nauczyciel jest Twoim przewodnikiem i to on pomoże
    Ci odkryć i uwierzyć, że MOŻESZ, POTRAFISZ, DASZ RADĘ.

  6. Jeśli potrzebujesz wsparcia, nie radzisz sobie ze stresem – możesz skontaktować
    się ze szkolnym pedagogiem korzystając z adresu e-mailowego:     malgorzata.czulewicz@onet.pl

  7. Możesz też skorzystać z porad specjalistów z Fundacji „Dajemy Dzieciom Siłę”: https://fdds.pl/ albo zadzwonić pod znany Ci przecież numer: 116 111 - Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży. Pamiętaj także o relaksie.

 

Kochani, zachęcam Was do przestrzegania zaleceń i zachowania wszelkich środków ostrożności. Solidaryzuję się z akcją #ZOSTANWDOMU,  ufam, że Wy też. Proponuję, poszukajmy wiosny on-line:

https://www.youtube.com/watch?v=gKChunKv3zw

MIŁEGO RELAKSU, 

Małgorzata Czulewicz 

Drodzy Rodzice, 

(dnia 25.03.2020 r.)

aktualna sytuacja jest dla nas wszystkich zaskakująca, trudna i wymagająca. Konieczne jest szybkie zaadaptowanie się do nowej rzeczywistości i przeorganizowanie życia na jakiś czas. To jest trudna i odpowiedzialna sprawa, która wymaga pomysłowości, energii i systematyczności. Pamiętajcie, że kluczem do sukcesu jest miłość i akceptacja!!! Najważniejszą sprawą w zakresie motywowania dzieci do nauki jest ich akceptacja przez rodziców. Dziecko, które wzrasta w atmosferze akceptacji, poczuciu, że jest kochane i szanowane, łatwiej nabierze wiary i pewności siebie, pokona problemy i chętniej będzie stawiało czoła przeciwnościom.  

Jak to zrobić w praktyce?

  1. Bardzo ważne jest pilnowanie rytmu dnia i nocy, systematyczność i regularność, higiena życia.

  2. Na początku należy wraz z dzieckiem stworzyć plan tygodnia (np. inspirowany planem lekcji), zaznaczać ważne zadania do wykonania, z uwzględnieniem czasu na rozrywkę, zabawę i ćwiczenia ruchowe.

  3. Należy pracować nie dłużej niż 45 minut, po tym czasie konieczna jest przerwa (około 15 - 20 minut) i potem kolejny blok nauki. Ważne, aby podczas tych krótkich przerw nie angażować się w czynności bardzo przyjemne, czy pochłaniające (klocki lego, ulubiony serial, czy gra komputerowa), gdyż trudno będzie wrócić do przerwanego zadania.

  4. Do nauki potrzebne jest skupienie, zatem wyłącz telewizor, radio, zamknij drzwi pokoju.

  5. Dziecko powinno mieć swój własny, zorganizowany kącik do pracy - biurko, wygodne krzesło, porządek wokół.

  6. Konieczne jest zadbanie o właściwe oświetlenie, temperaturę około 20-21 stopni. Pokój powinien być wywietrzony, uporządkowany.

  7. Do czytania książek możesz zorganizować dzieciom specjalny kącik na podłodze z poduszkami, kocami, pluszakami.

  8. Pamiętaj o nawadnianiu dziecka, podczas nauki powinno mieć możliwość popijania wody.

    Podczas odrabiania lekcji ważne jest trzymanie się kilku zasad:

  1. Ustal kolejność wykonywania zadań.

  2. Skup się głównie na tym, co jest ważne i stanowi dla dziecka wyzwanie.

  3. Interesuj się tym, co robi dziecko, jakie ma problemy, z czym nie może sobie poradzić. Cierpliwie, troskliwie wspieraj, pomagaj.

  4. Doceniaj i nagradzaj wysiłek, samą próbę podjęcia zadania. Motywuj do kontynuacji, zachęcaj do zakończenia zadania.

  5. Podnoś samoocenę dziecka, wskaż ile już umie, potrafi, ile już zrobiło, jakie rzeczy się powiodły, w czym jest dobry. Opisz mocne strony dziecka. Dziecko potrzebuje zewnętrznej motywacji, wsparcia, informacji, że sobie poradzi.

  6. Nie pozwól, by dziecko źle mówiło o sobie; „ jestem głupi”, „nie dam rady”, „to mi się nie uda”. Okazuj dziecku przez ile trudnych rzeczy już przeszło i jaką wytrwałością się wykazywało.

  7. Unikaj atmosfery napięcia, przymusu, zdenerwowania, niezadowolenia.

  8. Jeśli dziecko prosi o pomoc, pomagaj. Czasami woli być samo, rozwiązać zadanie samodzielnie, uczyć się samo-uszanuj to.

  9. Pochwal za wykonanie zadania, pracę, zaznacz na planie dnia, że zadanie zostało ukończone.

 

Jak skutecznie uczyć się w domu?

(dnia 18.03.2020r.)

Drodzy Uczniowie i Rodzice, 

(dnia 13.03.2020r.)

znaleźliśmy się w nietypowej sytuacji, komunikujemy się ze sobą zdalnie. Pamiętajcie, że Wy jesteście PARTNERAMI  w mojej pracy. Zwracajcie sie do mnie, jeśli:  

• czujecie, że niikt Was nie rozumie, jesteście  samotni
• macie problemy rodzinne
• chcecie podzielić się swoją radością, sukcesem
• macie ciekawe pomysły, którymi chcecie się podzielić. 

Napiszcie e-maila  z każdą sprawą, z którą sami nie potraficie sobie poradzić. POSTARAM SIĘ POMÓC 

(e-mail: malgorzata.czulewicz@onet.pl)

Powodzenia i mam nadzieję do miłego zobaczenia. 

Pozdrawiam, Małgorzata Czulewicz 

 

Aktualności

Kontakt

  • Szkoła Podstawowa w Złotorii-dyrektor Monika Prejzner
    Złotoria 159 A

    16-070 Choroszcz

    woj. podlaskie
  • +48 665956218

Galeria zdjęć

RSS | Kontakt | Mapa strony | Polityka prywatności